پژوهش حاضر به بررسی مراتب تحریف درحماسه ی حسینی، ازطریق استخراج تحریفات از مراثی و مدایح برجسته ی دهه های 50-70 پرداخته است که با بررسی متون مختلفی اعم از : مقتل های معتبر(مطالعه- ی حدود20 مقتل، به عنوان منابع اصلی ) و نیز کتب مرتبط با بحث تحریفات عاشورا وآسیب شناسی عزاداری ها و مقالات مرتبط با این موضوع و نیز کتب علوم قرآنی و حدیثی (به عنوان منابع فرعی) که تا حدودی به بحث تحریفات عاشورا و زوایای آن پرداخته اند، صورت گرفته است. این پژوهش ، مبتنی بر روش کتابخانه ای- توصیفی است و از طریق نقد وتحلیل مدایح ومراثی از نوارها و نرم افزارها ( منابع سمعی و بصری) ، نتایج کلّی زیر حاصل آمد: استفاده از بیان مبتنی برحدیث نفس که نتیجه ی آن ، زدودن جنبه ی قدسیّت و نورانیّت از اشعار مذهبی است ، استفاده از غلوّهای افراط گرایانه و پرداختن صرف به جنبه های ظاهری شخصیّت ائمه? و بهره- گیری از بیانی عاشقانه وگاهی سبک و ترانه وار و ریتمیک که همه ی این موارد ، درنهایت می تواند به وهن مذهب دردیدگاه دشمنان اسلام بینجامد وشعر را از هدف متعالی و محتوای بایسته ی خود دور سازد . هم- چنین، برافزوده هایی چون: قاسم نوداماد درکربلا، حضورامّ لیلا درکربلا و نیز ماجرای شهربانو ودیگر موارد، می تواند سبب فراموش شدن بخش های اصلی حادثه ی عاشورا و جایگزین شدن موارد فوق به جای آن ها، گرددکه در دراز مدّت ، سبب برچیده شدن بساط حادثه ی عاشورا و عزاداری امام حسین? از زندگی مردم می گردد. واژگان کلیدی: تحریفات، حادثه ی عاشورا، امام حسین ? ، مراثی و مدایح، دهه های 50-70.