پژوهش حاضر به منظور بررسی اثر بخشی آموزش شناختی – رفتاری بر روابط موضوعی مادران دانش آموزان مبتلا به اوتیسم شهرستان شاهرود می پردازد. روش پژوهش در این تحقیق از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بوده و جامعه آماری، کلیه مادران دانش آموزان مبتلا به اوتیسم شهرستان شاهرود دو نوع نمونه گیری در دسترس تعداد نمونه 30 نفر بوده که به طور کاملاً تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هرگروه 15 نفر) جایگزین شدند. به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه روابط موضوعی بل استفاده شد. سپس به گروه آزمایش آموزش شناختی - رفتاری طی 10 جلسه هفتگی 2 ساعته ارائه شد و گروه کنترل هیچ گونه آموزشی دریافت نکرد. پس از تکمیل دوره آموزش مجدداً هر دو گروه پرسشنامه روابط موضوعی بل را تکمیل کردند. داده های به دست آمده با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی (تحلیل واریانی یک طرفه تک متغیری) و جداول مربوطه از طریق نرم افزار spss نسخه 20 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. که بر اساس داده های حاصله و تحلیل آماری نتایج حاصل بر روی چهار حیطه روابط موضوعی مادران مشخص شد که آموزش شناختی - رفتاری بر احساس بیگانگی و دلبستگی ناایمن و بی کفایتی اجتماعی مادران تأثیر مثبت داشته ولی بر خود میان بینی مادران دانش آموزان اوتیسم تأثیر نداشته است.