هدف این پژوهش بررسی ارتباط بین استرس شغلی و ماندگاری شغلی با عملکرد حرفه ای کارکنان اداری نواحی چهارگانه شیراز بود. روش تحقیق توصیفی پیمایشی بود. جامعه آماری این پژوهش را تمامی کارمندان اداری چهار ناحیه تشکیل دادند(400نفر) که حجم نمونه بر اساس جدول مورگان تعداد 196 نفر بود و نمونه گیری به روش طبقه ای انجام شد. برای گردآوری داده های مورد نیاز از پرسش نامه های استاندارد استرس شغلی اسپیل برگر (1991) ، ماندگاری شغلی انگیلس و همکاران (1996) و عملکرد حرفه ای پاترسون (1990) استفاده گردید. که ضمن تایید اعتبار صوری و محتوایی آن، پایایی آن توسط آلفای کرونباخ نیز به ترتیب 86/0؛81/0 و 79/0 محاسبه گردید . داده های حاصل با استفاده از ضریب همبستگی و تحلیل واریانس یک طرفه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین استرس شغلی و عملکرد حرفه ای جامعه مورد مطالعه رابطه معنی دار منفی وجود دارد، همچنین بین ماندگاری و عملکرد حرفه ای کارمندان جامعه مورد مطالعه رابطه معنادارمنفی و معکوس وجود دارد، (001/0p?).