آدمیان با سرشت دوگانه و متضاد نوع خواهی و خودخواهی آفریده شده اند. کشاکش این دو بعد، علت اصلی اختلافات و نزاع ها در طول تاریخ و گستره جغرافیا بوده است. فلسفه وجود نهاد های حکومت، داوری، قانون گذاری و حتی دین، تنظیم و ساماندهی روابط انسان ها بوده است، تا زندگی اجتماعی تابع انتظامی بماند و نیکی ها تحت سیطره بدی ها منکوب نگردد. یکی از دستاوردهای مهم بشر در جهت همزیستی انسان ها در سطح بین المللی، اجماع و تصویب اعلامیه جهانی حقوق بشر دردسامبر 1948 با هدف اصلی اجرا ی عدالتوبرابری انسان ها بوده است. بسیاری از اندیشمندان و شخصیت های تدوین کننده اعلامیه، که مبانی اعتقادی، اخلاقی و حقوقی تازه ای را ارائه کرده اند، خاستگاه مسیحی داشته اند. این پژوهش به بررسی تطبیقی مفاد اعلامیه جهانی حقوق بشر با درونمایه عهد جدید و عهد قدیم می پردازد وتشابهات و اختلافات مضمونی این سه سند تأثیرگذار بر حیات بشری را نشان می دهد. در این پژوهش این موضوع نیز بررسی شده است که سیطره قواعد و مواد حقوقی در عهدین به چه صورت بوده و کدام یک از دوگانه های عهدین بیشتر درگیر، و همخوان با اعلامیه می باشند و در تقسیم بندی حقوقی و اخلاقی و معنوی اعلامیه جایگاه عهدین تا چه میزان بوده است. در این پایان نامه، همسویی اعلامیه حقوق بشر و عهد جدید در مواردی از قبیل: محبت و احترام به یکدیگر، حق مالکیت افراد، نفی تبعیض نژادی و همچنین اختلافات آن دو در مواردی از قبیل: نپرداختن به جنبه های اخلاقی و معنوی، تساویکاملزنان با مردان، تساوی پیروان اعتقادهای دینی و بی دینی، آزادی های فردی و اجتماعی، و... نشان داده شده است. همچنین اعلامیه حقوق بشر و عهد قدیم در مواردی از قبیل وجود حق مالکیت افراد، حق حیات و قصاص، عدالت قضایی و راستی در قضا و اجرای عدالت تشابه و همسویی دارند و نیز در زمینه تبعیض نژادی، اعتقاد به معاد، عدم برده داری و آزادی در دین و ... با یکدیگر تفاوت هایی دارند.