در این پایان نامه، یک راه حل تعاملی برای افزایش بهینه سازی پردازشی با توجه به خصوصیات محیط اجرایی و زبان های برنامه سازی ارائه گردیده است. این تکنیک که مدل مبتنی بر نوع نامیده می شود، نگاه ویژه ای به تحلیل محیط پردازشی از دیدگاه نوع عملیات انجام گرفته در سیستم دارد. نتایج نشان می دهد که توجه به الگوی پردازشی سیستم و همچنین استخراج انواع داده قوی، بهینه سازی ها را در دو حوزه کاهش سیکل اجرایی و کاهش حجم پردازشی سیستم حاصل می کند. کاهش سیکل اجرایی با افزایش موازی سازی و در نتیجه کاهش حجم کدهای اجرایی صورت گرفته و می تواند به کاهش واحدهای پردازشی نیز منجر شود.