هدف از انجام تحقیق ارزیابی تأثیر ویژگی های شغلی بر اساس مدل هاکمن و آلدهام (1993) بر ترک کار، پرسنل کار بیمارستانهای البرز، قائم، مرکز تصویر برداری نور در استان البرز در حضور متغیر میانجی حالات روحی و نیاز به رشد می باشد. از 140 نفر جامعه آماری، نمونه برابر آن انتخاب شد. با توزیع پرسشنامه استاندارد، 102 پرسشنامه قابلیت ورود اطلاعات را داشت. پایایی پرسشنامه استاندارد 29 سوالی برابر 0.87 به دست آمد. روش آماری برای آزمون کردن فرضیه ها، معادلات ساختاری به روش pls با نرم افزار smartpls 3 و رگرسیون سلسله مراتبی با نرم افزار spss22 می باشد. یافتههای تحقیق نشان می دهد که مولفه های هویت شغلی، استقلال کاری، بازخورد، اهمیت شغل و تنوع مهارت بر حالات روحی( احساس مسولیت r2=0.65، احساس شناخت r2=0.49، احساس معناداری r2=0.33 ) تاثیرگذار بوده و اهمیت شغل و بازخورد بالاترین تاثیر را بر حالات روحی داشتند. از طرف دیگر از بین مولفه های حالات روحی، احساس مسولیت و احساس شناخت معنادار بوده و احساس مسوولیت بالاترین تاثیر را بر ترک کار داشت. در حالت کلی نقش میانجی حالات روحی تایید شد( r2=0.76,sig<0.01 ) همچنین در بررسی نقش تعدیلگری، متغیر نیاز به رشد در رابطه بین ویژگی شغلی و عدم ترک کار تاثیر گذار بود. بنابراین در حالت کلی چنین نتیجه می شود که دو متغیر نیاز به رشد و حالات روحی روی عدم ترک کار تاثیرگذار بودند.