یکی از مهم ترین اهداف اقتصادی کشورها، ایجاد شرایط لازم جهت افزایش رشد اقتصادی می باشد و سرمایه گذاری در زیرساخت های اقتصادی ازجمله بسترهای لازم جهت نیل به رشد اقتصادی بالاتر است. ازاین رو اقتصاددانان همواره تلاش نموده اند تا عوامل موثر بر سرمایه گذاری داخلی را تبیین و مدل سازی کنند و در قالب بسته های سیاستی ارائه کنند. در این مطالعه با توجه به فرایند جهانی شدن و اهمیت یافتن نقش تجارت و سرمایه گذاری مستقیم خارجی از یک سو و اهمیت قابلیت های اجتماعی اعم از ظرفیت انسانی و توسعه بازارهای مالی از سویی دیگر به بررسی آثار این عوامل بر سرمایه گذاری داخلی پرداخته شده است. کشورهای موردبررسی 75 کشور بوده که ترکیبی از کشورهای با سطوح درآمدی مختلف درآمد سرانه هست. برای بررسی این موضوع، عوامل موثر بر سرمایه گذاری داخلی این کشورها ازجمله درجه باز بودن تجاری و سرمایه گذاری مستقیم خارجی طی دوره زمانی 1995-2012 موردبررسی قرارگرفته است. برای اهداف برآوردی از روش گشتاورهای تعمیم یافته داده های پانل استفاده شده است. نتایج نشان دهنده آن است که سرمایه گذاری خارجی، درجه باز بودن تجاری و قابلیت های اجتماعی (توسعه انسانی، توسعه بازارهای مالی)، اثر مثبت و معناداری بر سرمایه گذاری داخلی این کشورها داشته است.