مسیرهای گردشگری یکی از راههای تجدید حیات برای بافتهای شهری محسوب میشوند، که نقش موثری درکشف ادراک محیط کالبدی و اجتماعی دارند. ولی پیش از طراحی مسیر گردشگری، چگونگی انتخاب مسیر اهمیت ویژه ای دارد،ایجاد محورهای گردشگری میتواند به عنوان یکی از روشهای احیای فضاهای تاریخی شهری و جذب گردشگر مورد استفاده قرار گیرد. امروزه بهینه بودن انتخابها اهمیت ویژه ای دارد. در این راستا، برای رسیدن به هدف کلی این تحقیق، یعنی شناسایی مسیرهای بهینه گردشگری در بافت تاریخی، ساختار فضایی شهر با روش چیدمان فضا تحلیل و مسیرهای مناسب تعیین گردید، سپس با روش anp مسیری که دارای بیشترین ویژگی گردشگری بود انتخاب شد. تا زمینه لازم برای دستیابی به الگوی مناسب حرکت گردشگران در سطح شهر فراهم گردد.