توسعه ی اکوتوریسم باید سازگار با محیط طبیعی با شد، زیرا توسعه موفقیت آمیز این صنعت وابسته به حفظ محیط زیست در بالاترین سطح ممکن می باشد. بنابراین، توجه به این نکته اهمیت بسیار دارد که در صورت بهره برداری غیر اصولی و همچنین استفاده نکردن منطقی از منابع طبیعی این مناطق، می تواند آنها را به عامل محدودکننده ای برای تفرج تبدیل کند. در پژوهش حاضر به ارزیابی توان جهت انتخاب عرصه های مناسب برای اکوتوریسم در تالاب امیر کلایه لاهیجان با مد نظر قرار دادن پارامترهای مختلف اکولوژیک و اقتصادی – اجتماعی پرداخته شد. در این بررسی پس از شناسایی منابع اکولوژیکی (پایدار و ناپایدار) تحلیل و جمع بندی منابع صورت گرفت. با استفاده از روش سیستمی رایج در ایران در محیط نرم افزار ( arcgis ) لایه های اطلاعاتی با هم تلفیق شدند . مطابق با مدل اکولوژیکی توریسم و با بکارگیری مدل بولین (اپراتور (and مناطق مناسب و نامناسب اکوتوریسم تعیین و نقشه نهایی مکان های مناسب ترسیم گردید. خروجی مطالعات اکولوژیک نشان داد که در حدود 34 درصد مساحت منطقه محدودیت توسعه ی توریسم وجود دارد و حدود 66 درصد مساحت منطقه توان توسعه توریسم را دارد با توجه به این که محدوده ی مورد مطالعه جزو مناطق تحت حمایت سازمان محیط زیست و پناهگاه حیات وحش می باشد با لحاظ کردن محدودیت ها، زون حفاظت حدود 43 درصد منطقه ی دارای توان را در برمی گیرد و تنها حدود 23 درصد محدوده دارای توان گردشگری باقی می ماند. در مرحله بعد با مد نظر قرار دادن منابع اجتماعی – اقتصادی و تجزیه و تحلیل داده ها، قابلیت و توان بالقوه منطقه مورد مطالعه برای کاربری اکوتوریسم به لحاظ اقتصادی- اجتماعی نیز مورد تأیید قرار گرفت. در پایان نیز نتایج حاصل از این پژوهش با نتیجه مطالعات اکوتوریسم منطقه در طرح جامع مدیریت تالاب امیر کلایه مورد مقایسه قرار گرفت.