برنامه ریزی حمل و نقل گزینه هایی از راه حل های احتمالی برای بهبود حمل و نقل و دسترسی روستاییان تهیه می کند که نیازهای خانوارده های روستایی به دسترسی را تهیه می کند البته وابستگی شدید و اساسی به بهبود شرایط اقتصادی و اجتماعی مردم روستا دارد. که با درک نیازهای آنها و فهم بزرگی فعالیت های حمل و نقل روستائیان به منصه ظهور خواهد رسید. که پایه ای برای تعیین اولویت های بهبود دسترسی و وسایل رسیدن به آن را تدارک می بیند. برنامه ریزی حمل روستایی دارای رویکرد چند بخشی و یکپارچه ای است که تمام جنبه های نیاز به دسترسی خانواده های روستایی برای رسیدن به اهداف معاش، اقتصادی و اجتماعی را مورد توجه قرار می دهد. در این پژوهش، نوع تحقیق، کاربردی و روش تحقیق مورد استفاده پیمایشی توصیفی است. در تحقیق حاضر جامعه آماری شامل روستاییان دهستان قلعه نو از توابع شهرستان ری با جمعیتی برابر 15838 نفربه عنوان جامعه آماری انتخاب شده اند. بدین ترتیب حجم نمونه مورد مطالعه بر اساس فرمول کوکران 380 نفر محاسبه شد.. آلفای کرونباخ محاسبه شده در پیش آزمون نظرات روستاییان 83% می باشد. نتایج تحقیق نشان می دهد که بین تغییرات اقتصادی (ایجاد فرصت های شغلی، افزایش درآمد و ثروت) و توسعه حمل و نقل روستایی رابطه مثبت و معنی دار است. نتایج آزمون من ویت نی نشان می دهد که تغییرات اجتماعی (افزایش سطح آگاهی، تحرکات جمعیت و سبک زندگی) و توسعه حمل و نقل روستایی رابطه مثبت و معنی داری بین دو متغیر وجود دارد. همچنین یافته های نتایج آزمون من ویت نی نشان می دهد بین تغییرات کالبدی (اسقرار خدمات، مصالح، سبک معماری و مقاومت مساکن) و توسعه راه ها و حمل و نقل روستایی رابطه مثبت و معنی داری در سطح 1 درصد وجود دارد و بین سهولت دسترسی به امکانات خدماتی و نیازهای منطقه و زیرساخت های ایجاد شده در شبکه حمل و نقل تاثیر مثبت معنی داری وجود دارد.