نام پژوهشگر: علویه فاتح

مطالعه تغییرات بیان mir-383 و mir-1287 در سرطان کلورکتال
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تبریز - پژوهشکده علوم زیستی 1393
  علویه فاتح   محمد علی حسینپورفیضی

سرطان کلورکتال یکی از شایع ترین سرطان های دستگاه گوارش و سومین علت شایع از مرگ های در ارتباط با سرطان در دنیا می باشد و این در حالی هست که چهارمین سرطان شایع در ایران بوده و طی سالهای اخیر افزایش قابل ملاحظه ای داشته هست. میکروrnaها rna های کوچک دو رشته ای به طول 20 تا 24 نوکلئوتید و یک کلاس از rna های غیر کد کننده کوچک و از تنظیم کننده های بعد از رونویسی هستند که در یوکاریوتها نقش داشته واز طریق مکمل شدن با mrna هدف در 3utr باعث برش در آن و تجزیه mrna و یا مهار ترجمه می شوند.میکروrnaهای بسیاری تا کنون در سلول های انسانی شناسایی شده است که در مراحل مختلف رشد و نموی با بیان اختصاصی در بافت های ویژه اعمال کلیدی همچون تمایز، تکثیر، آپاپتوز و اندام زایی را کنترل می کنند.این ساختارهای ملکولی در کنترل فرایندهای فیزیولوژیک و پاتولوژیک سلولی شرکت نموده و بسیاری از انها می توانند به عنوان انکوژن و یا مهارکننده های توموری عمل نمایند.از این رو از این مولکولها می توان به عنوان نشانگرهای زیستی بالقوه در تشخیص ,پیش بینی و درمان سرطان استفاده کرد.تغییر در سطوح میکروrnaدر شرایط مختلف پاتولوژیکی به ویژه سرطان مشاهده شده است. در سالهای اخیر میکروrnaهای زیادی شناسایی شده است که در ایجاد سلول های توموری نقش دارند. mir-383 و mir-1287 از جمله mirnaها هستند که تغییر بیان آن ها در سلول های توموری و تهاجمی چندین سرطان دیده شده است. از آن جمله طبق تحقیقات به عمل آمده مشخص شده است که کاهش بیان mir-383 در تومور سلول های اسپرماتوگونی در مردان نازا و همچنین نقش انکوژنی mir-1287 در سرطان سرویکس و حنجره مشخص شده است. در این مطالعه هدف بررسی نقش احتمالی این میکروrnaها در ایجاد سرطان کلورکتال از طریق سنجش و مقایسه میزان بیان آن ها در تومور آدنوکارسینومای کلورکتال و بافت نرمال حاشیه تومور می باشد که توانایی آن ها را به عنوان مارکرهای تشخیصی در آدنوکارسینومای کلورکتال را بررسی خواهد کرد.همچنین تعیین قابلیت این mirnaها به عنوان اهداف تحقیقاتی درمانی در درمان سرطان کلورکتال از نتایج دیگر این مطالعه خواهد بود.نتایج بدست آمده از بررسی بیان توسط نرم افزارهای rest و spssنشان داد که تغییر بیان معنی داری در mir-1287وجود نداشته و در مقابل تغییر بیان معنی دار در mir-383در آدنوکارسینومای وجود دارد و همچنین ارتباط معنی داری بین بیان هر دو میکروrna و ویژگی های کلینیکوپاتولوژیکی بیماران یافت نشد.لذا همچنان که تغییر بیان معنی دار mir-1287در برخی سرطان ها گزارش شده نمی تواند مارکر مناسبی برای تشخیص آدنوکارسینومای کلورکتال باشد ولی میزان تغییر بیان mir-383 همچنان که در برخی سرطان ها گزارش شده زیاد بوده و برای بیومارکر شدن نیاز به مطالعات بیشتر با تعداد نمونه بیشتر پیشنهاد می شود.