در این تحقیق، با توجه به خسارات وارد شده در سونامی بزرگ 2004 هند و 2011 ژاپن، نیروهای وارده از طرف امواج بلند بر موج شکن های کیسونی با استفاده از مدل سازی عددی بررسی شده است. پس از شبیه سازی عددی با استفاده از نرم افزار $flow-3d$، نتایج صحت سنجی نشان می دهد که این نرم افزار از دقت خوبی برای مدل سازی نیروهای وارده بر موج شکن های کیسونی از طرف امواج بلند و همچنین شبیه سازی سطح آزاد آب برخوردار است. در ادامه، تست های متعددی صورت گرفته و فرمول تجربی برای محاسبه نیروی وارده از طرف امواج بلند بر موج شکن های کیسونی معرفی شده است. نتایج نشان می دهد فشار نقطه ای وارد بر سازه علاوه بر ارتفاع موج، با عمق آب و پریود موج نیز مرتبط است. همچنین با جابجایی سازه به سمت ساحل که با کاهش عمق آب همراه است، مقدار نیروهای وارده در ابتدا کاهش می یابد، ولی در ادامه با تغییر فرم موج، نیرو افزایش می یابد و در نهایت پس از شکست موج، نیرو با شیب تندی کاهش می یابد. نتایج مدل سازی های صورت گرفته نشان می دهد که با کاهش عمق از زمان اعمال نیرو کاسته می شود. در پایان، بررسی های انجام شده نشان می دهد که در حالت شکست موج بر روی بدنه موج شکن، نیروهایی تا حدود 6 برابر نیروی امواج ناشکنا بر موج شکن وارد شده است.

در این تحقیق نیروهای وارده از طرف امواج سونامی بر سازه های ساحلی مورد مطالعه قرار گرفته است. پس از مروری بر ادبیات فنی، به معرفی نرم افزار و معادله ها حاکم در شبیه سازی عددی پرداخته و ن?روهای وارده از طرف امواج سونامی بر سازههای ساحلی با استفاده از مدلسازی عددی? بررسی شده است. پس از شب?ه سازی عددی با استفاده از نرم افزار ?، flow?3d?نتا?ج حساسیت سنجی و اعتبارسنجی نشان می دهد که ا?ن نرم افزار از دقت خوبی برای مدلسازی ن?روهای وارده بر سازه های ساحلی از طرف? امواج سونامی و همچنین شب?هسازی سطح آزاد آب برخوردار است و مدل آشفتگی مناسب برای شبیه سازی نیروها مدل آشفتگی rng است. ?مطالعه پارامتری نشان می دهد که نیرو های فشار، برش و گردابه وارد بر سازه ع?وه بر ارتفاع موج، با ارتفاع سازه و سرعت موج ن?ز مرتبط است.? ?همچنین بررسی های انجام شده بر روی سازه مورد مطالعه در این تحقیق نشان می دهند که با تغییر شکل سازه از مکعبی به استوانه ای نیروی وارد بر سازه تا 2 برابر کاهش می یابد و در حالت شکست موج بر روی سازه، ن?روی حاصل از فشار موج تا حدود 3 برابر ن?روی فشار امواج ناشکنا وارد بر سازه می باشد و بحرانی ترین مکان برای ایجاد سازه از خط ساحلی تقریباً در فاصله ای به اندازه ی نصف طول موج تعریف شده در شبیه سازی انجام شده در این پژوهش است و از این فاصله به بعد نیروی وارد بر سازه کاهش می یابد.

علی رغم فواید گزارش شده تماس پوست با پوست مادر و نوزاد بلافاصله بعد از تولد، هنوز این فرایند در ایران بعنوان یک روش مراقبتی مفید و آسان برای نوزادان سالم ترم متداول نشده است. این مطالعه با هدف طراحی و ارزشیابی برنامه آموزشی مبتی بر الگوی پرسید-پروسید و تعیین تاثیر آن بر تغییر رفتار ماماها در خصوص انجام تماس پوست با پوست نوزاد و مادر بلافاصله بعد از تولد در سه مرحله کیفی، روانسنجی و کار آزمایی بالینی در شهر تهران انجام شد. در مرحله مطالعه کیفی، جمع آوری داده ها با برقراری 19 جلسه بحث گروهی 12-6 نفره به مدت 2-5/1 ساعت انجام شد. تعداد کل مشارکت کنندگان150 نفر از مامای شاغل در اتاق زایمان بودند. ماماها در صورتی که زایمان مادر را انجام می دادند و یا مسئولیت نوزاد از بدو تولد به عهده آنان بود وارد مطالعه می شدند. سپس با استفاده از رویکرد تحلیل محتوای کیفی قراردادی، کدهای اولیه، کدهای اصلی، زیر طبقات اصلی و فرعی و درون مایه ها استخراج و گویه ها تدوین گردید. از روش روایی صوری و محتوایی با بهره گیری از 7 نفر از ماماهای شاغل در اتاق زایمان و 15 نفر از متخصصین مختلف مرتبط با موضوع بعنوان پانل خبرگان استفاده شد. روایی سازه با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی، نمودار شن ریزه، ارزش ویژه یک و بالاتر و روش دوران واریمکس با حداقل بار عاملی 3/0 انجام شد. از آزمونهای کیسر-مایر-اولکین و کرویت بارتلت برای تعیین کفایت تعداد نمونه و صلاحیت مدل و برای تعیین ثبات درونی ابزار از ضریب آلفای کرونباخ و برای تعیین پایایی آن از آزمون باز آزمون استفاده شد. در نهایت الگوی حاصل از تحلیل عاملی اکتشافی با استفاده از روش تحلیل عاملی تاییدی، یک بار با الگوی 5 سازه ای استخراج شده ازمرحله کیفی مطالعه و یک بار با الگوی بر گرفته از مدل پرسید-پروسید و بهره گیری از نرم افزارهای آماری اس-پی-اس-اس18 و لیزرل88 مقایسه و مورد تجزیه و تحلیلی قرار گرفتند. در مرحله مطالعه کار آزمایی بالینی تعداد 82 ماما در دو گروه مداخله آموزشی (41 نفر) و بدون مداخله آموزشی (41 نفر) شرکت داشتند. با توجه به اینکه قدرت پیشگویی کنندگی عوامل مستعد کننده حاصل از مطالعه کیفی و روانسنجی نسبت به دو سازه دیگر بیشتر بدست آمده بود این سازه مدت زمان بیشتری را برای مرحله مداخله آموزشی به خود اختصاص داد (95 دقیقه). سپس طراحی آموزشی بر اساس الگوی پرسید-پروسید و با توجه به سهم اختصاص یافته برای آموزش از سه مرحله؛ کارگاه آموزشی(سخنرانی، نمایش فیلم، پاسخ به سوالات و گزارش دو مطالعه مرتبط با فواید انجام تماس پوستی)، بحث گروهی در پایان جلسه آموزشی و آموزش در بالین انجام شد. عملکرد ماماها توسط چک لیست مشاهده در سه نوبت (قبل از آموزش، بلافاصله بعد از آموزش و دو ماه بعد از آموزش) مشاهده و ارزشیابی شد. در پایان نتایج با نرم افزار اس-پی-اس-اس19 و با بهره گیری از آمار توصیفی و تحلیلی مورد ارزیابی و تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد از 19 جلسه بحث گروهی 996 کد اولیه استخراج شد که با دقت مورد ارزیابی و بررسی قرار گرفتند سپس بر اساس تشابهات کدهای اولیه، 240 کد اصلی، 196 طبقه فرعی، 17 طبقه اصلی و 5 درون مایه استخراج شد. در نهایت با توجه به پیشینه مطالعه، منابع و تعاریف موجود تعداد 120 گویه ساخته شد. در مرحله روانسنجی گویه هایی که امتیاز نسبت روایی 40/0 و بالاتر داشتند و نمره شاخص روایی آنها برابر و بیشتر از 79/0بود حفظ شدند. کمترین مقدار امتیاز تاثیر آیتم 57/3 و بیشترین مقدار 67/4 بود که ابزار اولیه با 84 گویه تایید شد. آماره کیسر-مایر-اولکین در تحلیل عاملی معادل 763/0 و آماره کرویت بارتلت معادل 735/14052 بدست آمد که با 0001/0 p< معنی دار شد. با استفاده از روش دورانی واریمکس و حداقل بار عاملی3/0، 15 عامل که 61/60 درصد واریانس را پوشش می داد مورد قبول واقع شد. عوامل مستعد کننده با 6 عامل و 38 گویه، عوامل قادر کننده با 3 عامل و 18 گویه و عوامل تقویت کننده با 6 عامل و 26 گویه به ترتیب با ضریب آلفای کرونباخ 89/0، 85/0 و84/0 در سطح عالی قرار گرفتند. در نهایت مدل بدست آمده از تحلیل عاملی تاییدی، با سه سازه و 15 عامل و 82 گویه تایید شد. نتایج مطالعه کار آزمایی بالینی نشان داد، میانگین عملکرد ماماها در گروه مداخله آموزشی در مراحل؛ قبل از آموزش 36/2±39/6، بلافاصله بعد از آموزش 70/3±42/19 و دو ماه بعد آموزش 68/3±44/20 بود که نشان داد آموزش تاثیر معنی داری بر انجام تماس پوست با پوست مادر و نوزاد بلافاصله بعد از تولد توسط ماماها داشته است (001/0p=). در حالی که در گروه بدون مداخله میانگین عملکرد ماماها در مرحله دو ماه بعد از آموزش نسبت به مرحله قبل از آموزش کاهش داشته است. دو گروه به لحاظ تاثیرآموزش بر انجام تماس پوستی، با هم اختلاف آماری معنی داری داشتند (001/0p=). در این مطالعه مشخص شد، عوامل مستعد کننده، قادر کننده و تقویت کننده الگوی پرسید از پیشگویی کننده های انجام تماس پوست با پوست مادر و نوزاد بلافاصله بعد از تولد توسط ماما می باشند و عوامل مستعد کننده قدرت پیشگویی کننده گی بیشتری نسبت به دو سازه دیگر داشت. متغیرهای آگاهی ماما از؛ سلامت نوزاد، سلامت جسمی مادر و سلامت روانی مادر و نوزاد همچنین متغیرهای باور خود کارآمدی ماما و باور ماما برای موانع انجام تماس پوستی از اجزای سازه عوامل مستعد کننده اثر مستقیم معنی داری بر انجام تماس پوستی داشتند. نتایج در رابطه با عوامل مستعد کننده نشان داد آموزش طراحی شده بر اساس الگوی پرسید-پروسید توانست بر عملکرد ماماها تاثیر بگذارد در حالی که همین برنامه آموزشی نتوانست بر عوامل قادر کننده و تقویت کننده تاثیر چندانی بگذارد. لذا توصیه می شود با مداخلات غیر آموزشی متناسب، شرایط برای انجام تماس پوستی به نحو احسن فراهم گردد.

در این تحقیق اثر گسل شاخه ای در یک زون فرورانش روی امواج سونامی با استفاده از مدل سازی عددی از امواج سونامی مورد مطالعه قرار گرفته است. برای انجام مدل سازی، ناحیه ی فرورانش مکران در شمال غربی اقیانوس هند را در نظر گرفتیم. ناحیه ی فرورانش مکران به وسیله ی صفحه ی عربستان به سمت شمال به زیر صفحه ی اوراسیا شکل گرفته است. این ناحیه از شرق، از تنگه ی هرمز در ایران تا به نزدیکی کراچی در پاکستان با طولی حدودی 900کیلومتر گسترش یافته است. انتخاب ناحیه ی مکران برای مطالعه دو دلیل دارد، اولاً شواهدی ارائه شده که ممکن است، یک گسل شاخه ای باعث بالا روی بزرگ مشاهده شده در میدان نزدیک در حین زمین لرزه و سونامی 27 نوامبر 1945 باشد. و دومین دلیل، مطالعاتی است که حضور گسل شاخه ای در ناحیه ی فرو رانش مکران را با استفاده از پروفیل های بازتابی دو بعدی نشان می دهد. به علاوه ناحیه ی مکران یکی از بزرگ ترین منشور برافزاینده روی زمین با ضخامت رسوبات در حدود 7 کیلومتر می باشد و احتمال زیادی برای انشعاب گسل شاخه ای حین زمین لرزه های بزرگ در این منطقه ی فرورانش وجود دارد.