این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین استفاده از شبکه اجتماعی وایبر با ارتباط میان فردی دانشجویان شهر تهران در سال 1394صورت گرفت. روش تحقیق بر حسب هدف کاربردی و از نظر روش گردآوری داده ها توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری تحقیق شامل 3865 نفر از دانشجویان دانشگاه مرکز علمی کاربردی بود که از این میان با استفاده از فرمول کوکران و روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی 345 نفر بعنوان حجم نمونه درنظر گرفته شد. روش جمع آوری داده ها بر اساس پرسشنامه استاندارد وابستگی بین فردی هرشفیلد (1997) انجام گرفت. پایایی پرسشنامه با استفاده از روش آلفای کرونباخ محاسبه شد که مقدار آن بالای 0.7 به دست آمد. همین طور از روایی محتوا به منظور آزمون روایی پرسشنامه استفاده شد، که برای این منظور پرسشنامه ها به تأیید متخصصین مربوطه رسید. تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامه ها از طریق نرم افزار spssدر دو بخش توصیفی و استنباطی (رگرسیون لوجستیک) انجام پذیرفت. نتایج تحقیق نشان داد که در هر سه مولفه وابستگی بین فردی، میانگین دانشجویانی که عضو شبکه اجتماعی وایبر هستند، بالاتر از دانشجویانی است که از شبکه اجتماعی وایبر استفاده نمیکنند. همچنین بین شبکه اجتماعی وایبر با اتکاء عاطفی به دیگران رابطه معنی داری وجود دارد، در حالیکه رابطه بین شبکه اجتماعی وایبر با کمبود اعتماد به نفس و عدم استقلال معنی دار نبود.