خودروهای برقی در حال تجربه رشد سریعی هستند. علت این موضوع، افزایش قیمت نفت و نگرانی های زیست محیطی است. از آن جایی که خودروهای برقی، بارهای الکتریکی بزرگی به حساب می آیند؛ این رشد سریع می تواند شبکه های قدرت را تحت فشار قرار داده و آن ها را دچار مشکلات فراوانی کند. در این پایان نامه، روشی جدیدی برای مقابله با مشکلاتی که می تواند به دلیل استفاده فراوان از خودروهای برقی به وجود آید، معرفی شده است. این روش، بر خلاف روش های پیشین بهره برداری-محور، مبتنی بر دیدگاه برنامه ریزی بوده، و از ویژگی های متفاوت انواع مختلف خودروهای برقی، استفاده می کند. تمرکز این روش بر کمینه سازی آلودگی ناشی از خودروهای برقی است. این آلودگی ها شامل آلودگی های ناشی از مصرف سوخت خودروهای برقی علاوه بر آلودگی ناشی از مصرف برق خودروهای برقی می باشد. این هدف، به وسیله تعیین بهینه سهم هرکدام از پر مصرف ترین خودروهای برقی، دنبال می شود. از سوی دیگر، قیود بهره برداری و اهداف اقتصادی سیستم قدرت، به عنوان یک هدف مهم دیگر در بهینه سازی این پایان نامه منظور شده است. از این رو، مساله به صورت یک مدل بهینه سازی دوسطحی فرمول بندی شده است تا اهداف اقتصادی و زیست محیطی، از یکدیگر تفکیک شوند. در این مدل، هدف برنامه ریزی اصلی، که در مساله سطح بالا مدل شده، کمینه سازی آلودگی دی اکسید کربن ناشی از خودروهای برقی است. مساله سطح بالا به وسیله مساله سطح پایین پخش بار بهینه، که نمایانگر نحوه بهره برداری از شبکه قدرت است، مقید شده است. بدین ترتیب، این روش، قابلیت استفاده از تمامی روش های پیشین را، که مبتنی بر بهره برداری هستند، دارد. سپس، با استفاده از تئوری دوگانی، این مدل به یک مسئله بهینه سازی تک سطحی تبدیل شده است. همچنین، اولویت های مختلف برای کاهش آلودگی مناطق شهری از دیدگاه تصمیم گیرنده نیز، با معرفی ضریب اهمیت کاهش آلودگی در مناطق شهری، ، لحاظ شده است. نتایج شبیه سازی این روش نشان می دهد که این مدل، به خوبی میزان کل آلودگی را در مقایسه با شرایطی که خودروهای برقی برنامه ریزی نشده اند، کاهش داده است. همچنین، مشاهده شد که به دلیل سطح بالای آلودگی ناشی از تولید برق، استفاده از انواعی از خودروهای برقی که متکی به استفاده از برق شبکه هستند، تنها در شرایطی که کاهش آلودگی در مناطق شهری دارای اهمیت بالایی باشد؛ ترجیح داده خواهد شد.