هرچند پس از جنگ جهانی اول رویکرد عمومی جامعه بشری همواره محدود سازی توسل به جنگ در روابط بین المللی بوده است، اما حقیقت آن است که استفاده از زور در فعل و انفعالات روابط بین المللی ادامه دارد و همین امر موجب گردیده که محققان و نظریه پردازان حقوق بین الملل همواره به فکر تدوین و توسعه حقوق جنگ باشند تا بتوان در ایام جنگ آسیبها را به حداقل رساند. حقوق بین الملل بشردوستانه و حقوق جنگ یا حقوق مخاصمات مسلحانه بین المللی، به مسئولیت ها و حقوق طرفین درگیر جنگ و کشورهای بی طرف به ویژه در ارتباط با افراد غیرنظامی می پردازند. رعایت این قواعد و توجه به آنها از آن جهت ضروری است که پیدایش وضعیت جنگی خود برهم زننده بسیاری از قوانین و مقررات است. این حقوق می کوشند تا با وضع مقرراتی از خشونت بی اندازه در جنگها جلوگیری کنند. برای رسیدن به این منظور، حقوق فوق حق دولتها را در استفاده از سلاح ها و روشهای جنگ محدود نموده و از قربانیان درگیریهای مسلحانه حمایت می کنند.این تحقیق در صدد آن است که بیان کند در زمان بروز جنگ چه آئین و مقرراتی اقدامات طرفین درگیر را تنظیم کرده و بر آنها نظارت می نمایند و حقوق قربانیان جنگ و افراد، اماکن و تأسیسات غیر نظامی کدام است.