« اتانازی euthanasia» به معنی «مرگ ترحمی» یا «مرگ خوب» اگرچه ریشه یونانی وپرسابقه دارد اما در سده اخیر به یکی از مباحث بسیار مهم در اخلاق و حقوق پزشکی تبدیل شده و در مجامع علمی ومذهبی دنیا با خود سوال هایی را مطرح کرده است، ازجمله این که: أ . آیا انسان می تواند یا وظیفه دارد به منظور رهایی از رنج و درد بیماری، یا به دلیل احساس شرمندگی در برابر اطرافیان به زندگی خود پایان دهد؟ ب . آیا پزشک یا نزدیکان بیمار حق یا وظیفه دارند بیمار را در مردن یاری کنند؟ ت . آیا «حق مردن» حق طبیعی انسان است؟ ث . آیا اجرای مرگ ترحمی (اتانازی) باکرامت انسانی سازگار است؟ ج . وپرسش های بسیار دیگر. بدیهی است پاسخ دادن به همه سوالات مربوط به این مسئله ازظرفیت یک رساله خارج است. آنچه ما به دنبال آن هستیم، پاسخ به پرسش های زیراست: 1. ماهیت و حقیقت «مرگ ترحمی» و انواع آن چیست؟ 2. مبانی کلامی، اخلاقی و فقهی جواز یا ممنوعیت «مرگ ترحمی» در اسلام چیست؟ 3. هر یک از انواع «مرگ ترحمی» از منظر فقه اسلام چه حکمی دارد؟ 4. اجرای مرگ ترحمی در مورد کسی که دچار مرگ مغزی شده است چه حکمی دارد؟