سنجش میزان موفقیت ا?ثار طراحی روی جلد موسیقی ایرانی در انعکاس محتوا و فلسفهی موسیقی ایرانی، به خاطر عدم وجود کوچکترین پایه های نظری برای ا?ن در ایران عملاً ناممکن بوده و به ا?ن پرداخته نشده است. این پژوهش سعی داشته تا در ابتدا با بررسی و تحلیل درونمایهی موسیقی ایرانی، به ویژگیهایی دست یابد که قابل ترجمه و پیادهسازی در دنیای بصری باشند، تا از این طریق هم محکی برای قضاوت ا?ثار فراهم ا?ورد و هم دستمایهی طراحی ا?ثار در این حیطه باشد. روش این پژوهش از منظر دادههای تحقیق، ترکیبی بوده است. نمونه ا?ثار روی جلد ا?لبومهای محمدرضا لطفی، محمدرضا شجریان و حسین علیزاده با استفاده از روشهای شبها?ماری و همچنین کیفی مورد مطالعه و تحلیل قرار گرفته است. ابزار تولید داده، در این پژوهش چک لیست محققساختهای بوده که نمونه ا?ثار از طریق مشاهدهی دقیق با ا?ن ا?زموده شده است. این چکلیست بر اساس مطالعات زمینهای مرتبط با تصویر و موسیقی دستگاهی ایران طراحی شده است. یافتههای تحقیق نشان میدهد که استنباط موسیقیدانان و طراحان از تصویر برای موسیقی ایرانی، کم و بیش مشابه بوده و این استنباط نیز تا حدود زیادی با ا?نچه به صورت علمی میتوان برای بیان این رابطه گفت، مطابقت دارد. اما نکتهی حائز اهمیت در این میان، استفادهی کلیشهای از مضامین شناختهشدهی فرهنگ عرفانی و ادبی ایران در انتخاب استعارههای تصویری برای طراحی روی جلدهاست.