مهم ترین هدفی که در اقتصاد هر کشور مطرح می شود، رسیدن به یک رشد پایدار در بلند مدت است. هدف از این تحقیق بررسی تأثیر نااطمینانی سرمایه گذاری بخش مسکن، بر رشد اقتصادی ایران طی دوره 1391-1370 می باشد. در این مطالعه با استفاده از روش باکس جنکینز، garch و الگوی گشتاورهای تعمیم یافته (gmm) به بررسی اندازه نااطمینانی سرمایه گذاری بخش خصوصی در مسکن اقدام به تخمین مدل نموده ایم. نتایج حاصل از برآورد نشان می دهد که نااطمینانی سرمایه گذاری بخش مسکن موجب کاهش در رشد اقتصادی بلند مدت گردیده است. این بدین دلیل است که نااطمینانی موجب افزایش سطح هزینه های تولید گشته؛ لذا کاهش تولید موجب تضعیف رشد تولید و اشتغال در بخش های مختلف اقتصادی می گردد.