اطلاعات تاریخی مربوط به جریان های نقدی می تواند در قضاوت نسبت به مبلغ، زمان و میزان اطمینان از تحقق جریان های نقدی آتی به استفاده کنندگان صورت های مالی کمک می کند. اطلاعات مزبور بیانگر چگونگی ارتباط بین سودآوری واحد تجاری و توان آن جهت ایجاد وجه نقد و در نتیجه مشخص کننده کیفیت سود تحصیل شده توسط واحد تجاری است. هدف این تحقیق، تأثیر روش های تأمین مالی شرکت ها بر میزان خطای پیش بینی جریان وجه نقد عملیاتی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در دوره ی زمانی 1387 تا 1392 می باشد. نتایج تحقیق نشان می دهد که، تامین مالی از طریق انتشار سهام با میزان خطای پیش بینی جریان های وجه نقد عملیاتی برابر با سطح معنی داری 011/0 می باشد، ارتباط منفی و معناداری دارد، از طرف دیگر بین تأمین مالی از طریق سود انباشته و میزان خطای پیش بینی جریان وجه نقد عملیاتی شرکت ها ارتباط منفی و معناداری وجود دارد و سطح معنی داری این ارتباط برابر با 037/0 می باشد. اما بین تأمین مالی از طریق بدهی و میزان خطای پیش بینی جریان وجه نقد عملیاتی ارتباط معناداری یافت نشد.