عیب یابی سازه‏ها یکی از شاخه های کنترل سلامت سازه ها می باشد که نقش موثری جهت اطمینان از ایمن بودن سازه را ایفا می‏کند. این امر در سازه های مهم تر همانند پل ها بسیار پررنگ تر می باشد؛ چرا که نوع بارگذاری پل ها و همچنین شرایط هندسی خاصی پل ها، باعث می شود این سازه ها رفتار غیرقابل پیش بینی تری از خود نشان دهند. محدودیت هایی که به دلیل هزینه های سنسورها وجود دارد، باعث شده تعداد کمتری از سنسورها برای انجام روند عیب یابی سازه ها استفاده گردد. در این تحقیق، بهینه سازی موقعیت سنسور با استفاده از آنالیز حساسیت برای سازه های پیوسته که در واقع عضو تشکیل دهنده ی عرشه ی پل ها می باشند، انجام می شود. برای انجام این کار، ابتدا در تمامی درجات آزادی سنسور فرض می شود، سپس با درنظرگرفتن نویز در سیستم و با استفاده از یک تعبیر هندسی، سنسورهایی که نویز ناشی از محل قرارگیری آن ها بیش تر از سایر سنسورها می باشند، حذف می گردند تا تعداد سنسورها به تعداد مورد نظر تقلیل یابد. موقعیت بهینه ی سنسورها، درجات آزادی متناظر با تصویر بیضیگون هایی است که در فضای پاسخ بیش ترین سطح را داشته باشند. بنابراین تابع هدف این سطوح خواهد بود که به وسیله ی الگوریتم اجتماع ذرات گسسته بهینه می شود و موقعیت های مورد نظر برای سنسورگذاری تعیین می گردند. نتایج بوسیله ی مثال های عددی نشان داده شده تا کاربرد و دقت این روند نشان داده شود.