شبکههای حسگر بیسیم نوع خاصی از شبکههای کامپیوتری هستند که گرههای تشکیلدهنده آن حسگرها میباشند. از این شبکهها معمو لاا برای نظارت بر پارامترهایی خاص مانند دما یا برخی ویژگیهای خاص محیط استفاده میشود. این حسگرها به دلیل کوچک بودن قادر به استفاده از منابع انرژی پرقدرت و قابل تجدید نمیباشند. یکی از چالشهای اساسی در این شبکهها کمبود منابع انرژی است. لذا روشهای بسیاری برای مدیریت منابع انرژی این نوع از شبکهها ارائه شده است. یکی از روشهای متداول در این زمینه، خوشهبندی گرهها است، که در آن به جای اینکه تمامی گرهها بهصورت مستقل اطلاعات خود را به سینک ارسال کنند، یکی از گرهها مسئول جمعآوری و ارسال اطلاعات تعدادی از گرههای همسایه خود میشود. در این پایاننامه انتخاب سرخوشه، توسط آتوماتای یادگیر و با استفاده از معیارهای سطح انرژی و فاصله بین سینکها و گرههای حسگر صورت میگیرد. آتوماتای یادگیر با در نظر گرفتن معیارهایی که بهصورت محلی جمعآوری و در قالب سطح انرژی نرمالسازی شده در نظر گرفته میشود، گرهی را به عنوان سرخوشه انتخاب خواهد کرد که دارای سطح انرژی بالاتری بوده و تعداد بیشتری گره را پوشش دهد.همچنین راهکاری برای مسیریابی سینکهای متحرک معرفی میشود که با استفاده از آتوماتای یادگیر و اطلاعات موقعیتی سینکهای متحرک قادر به تعیین مسیر بعدی خود خواهند بود. طبق مقایسهی صورت گرفته، راهکار پیشنهادی جدید از نظر میزان طول عمر شبکه و تأخیرهای پیامهای ارسالی بهبودهایی را نسبت به روشهای پیشین داشته است