جذبعناصرغذاییتوسط ریشه چایو برداشت برگ سبز بعنوان محصول،باعثکاهش حاصلخیزی خاک چایکاریهامی شود و عناصر برداشت شده و خارج شده باید به مقدار مناسبجایگزین شوند. علاوه بر این، یک سیستم تولید پایدار کشاورزی باید از نظر اقتصادی با دوام، از نظر ملاحظات زیست محیطی، مطمئن و از نظر اجتماعی نیز مقبولیت داشته باشند. در این زمینه، بررسی اثرات مصرف تلفیقی کودهای شیمیایی و آلی در مقادیر و نسبت مناسب، از مولفه های ضروری در کشاورزی نوین است. تحقیق حاضر به منظور بررسی اثر ورمی کمپوست و کود شیمیایی بر عملکرد و ترکیب شیمیایی برگ سبز چای، طی سال های 1391 الی 1393 در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی چند مکانی با 3 تکرار در سه باغ چای با بافت لوم شنی اجرا شد. تیمارها شامل کود شیمیایی (براساس آزمون خاک)، کود شیمیایی(75% نیاز کودی برآورد شده) + ورمی کمپوست 5/0 درصد وزنی خاک،کود شیمیایی (50% نیازکودی برآوردشده) + ورمی کمپوست 2 درصد وزنی خاک و تیمار شاهد ( بدون هر نوع افزودنی) در باغات چای کف بر شده، اعمال شد. برگ چینی در سال بعد در چهار نوبت در بهار و تابستان انجام و صفات مورد مطالعه شامل عملکرد برگ سبز و چای خشک، ph ، ec، ماده آلی، نیتروژن، فسفر، پتاسیم، کلسیم و منیزیم در خاک و نیتروژن، فسفر، پتاسیم، کافئین، تانن و عصاره آبی در گیاه، اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که تیمارهای تلفیقی تاثیر معنی-داری بر عملکرد برگ سبز و چای خشک و ph ، ec، کربن آلی، نیتروژن، پتاسیم، کلسیم و منیزیم خاک و نیتروژن، فسفر، پتاسیم، کافئین، تانن و عصاره آبی گیاه دارد و در مورد اغلب پارامترهای تعیین شده، تیمار کودشیمیایی (50%نیازکودی برآوردشده) + 2 درصد ورمی کمپوست نسبت به سایر تیمارها برتری دارد. فاکتور مکان در کلیه تیمارها و هم چنین فاکتور مکان(سه باغ) در تیمار در اغلب تیمارها معنی دار نشد. بر اساس نتایج این آزمایش، مصرف تیمار تلفیقی کود شیمیایی با ورمی کمپوست، روش بهتری نسبت به سایر تیمارها تشخیص داده شد.