در این پایان نامه، ما با استفاده از روش تقسیم زمانی منابع، شبکه ی روی تراشه را به دو زیر شبکه ی مجازی تقسیم نموده ایم تا علاوه بر سود جستن از مزایای تقسیم بندی بسته های کنترلی از بسته-های داده ای، حداکثر بهره وری از منابع را نیز داشته باشیم. بسته های داده ای در زیر شبکه ی داده ای و در برش های زمانی مخصوص به خود ارسال می شوند و بسته های کنترلی در برش های زمانی کنترلی در زیرشبکه ی کنترلی اجازه ی عبور می یابند. در این راستا به دلیل کوچک بودن بسته های کنترلی، امکان ارسال همزمان دو بسته را از روی اتصالات شبکه فراهم آوردیم تا ضمن بهبود 7 درصدی توان مصرفی، بروندهی شبکه را تا بیش از 33 افزایش دهیم. در آخر این امکان را به شبکه ی پیشنهادی افزودیم که در برش های زمانی مخصوص به یک نوع بسته، در صورتی که بسته-ای از آن نوع برای ارسال در مسیریاب وجود نداشته باشد، بسته ای از نوع دیگر در شبکه ارسال گردد.