طراحی فضاهای ویژه کودکان مانند مهدکودک از اهمیت بسزایی برخوردار است. به خصوص اینکه در 3 تا 5 سالگی تخیل کودک جنبه عملی پیدا می کند. انسان و محیط پیرامونشان در تأثیرگذاری و تأثیرپذیری متقابل اند. اما کودکان به سبب محدودیت های جسمی و روانی خود در قیاس با بزرگسالان، تأثیرپذیری بیشتری و عمیق تری داشته و در عوض تأثیر کمتری بر محیط دارند. پژوهشگران در سال های اخیر، از میان عوامل متعدد تأثیرگذار در رشد و خلاقیت کودک، تأثیر کیفیت فضای معماری در پرورش خلاقیت را کمتر موردتوجه قرار داده اند. حال آنکه فضاهای مذکور در ایران، مناسب کودکان طراحی نشده است و بیشتر مهدکودک ها در فضاهای مسکونی و حتی آپارتمان ها قرار دارند. هدف از پژوهش حاضر، تدبیر ایده های طراحی مبتنی بر تنوع در مهدکودک ها و فضاهای کمک آموزشی کودکان زیر 5 سال با رویکرد ارتقای خلاقیت آنان است. در این پژوهش سعی شده است تا با تطبیق دیدگاه های صاحب نظران و تحلیل و ارزیابی نمونه های موفق اجراشده در سطح جهان، به یکسری اصول و راهکارهای طراحی برسیم که در بخش طراحی مورد استفاده قرار گرفت.