پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش پیش بین ویژگیهای شخصیتی، تمایزیافتگی و صمیمیت جنسی بر فرسودگی زناشویی انجام گرفت. جامعه ی آماری پژوهش متشکل از پرستاران زن چندین بیمارستان در تهران (بیمارستان پیامبران، ابن سینا، بیمارستان تخصصی چشم نور) بود. نمونه شامل 185 پرسشنامه که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انجام شد. حجم جامعه 300 نفر بود که پس از حذف پرسشنامه های ناقص حجم نمونه طبق جدول مورگان 159 نفر انتخاب گردید. آزمونهای استفاده شده در این تحقیق، پرسشنامهneo،پرسشنامه تمایزیافتگی، پرسشنامه ی صمیمیت جنسی و پرسشنامه ی فرسودگی زناشویی می باشند. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آمار توصیفی (جداول، نمودار، میانگین، انحراف معیار) و از آمار استنباطی (تحلیل رگرسیون) استفاده شده است. نتایج جدول رگرسیون نشان می دهد که ویژگیهای شخصیتی 17 درصد، تمایز یافتگی 21 درصد و صمیمیت جنسی 32 درصد از تغییرات فرسودگی زناشویی را تبیین می نماید. در نتیجه، متغیرهای ویژگیهای شخصیتی تمایزیافتگی و صمیمیت جنسی توانایی پیش بینی کنندگی فرسودگی زناشویی را دارند.