لیزر واقعی یک منبع نوری کاملاً تک فرکانس نیست و پهنای طیف محدودی دارد. پهنای طیف لیزر می‎تواند بازه‎ای از چند هرتز تا چند صد گیگا هرتز را شامل شود. امروزه با پیشرفت سیستم‎های لیزری، ساخت و استفاده از لیزرهای طیف باریک به سرعت در حال توسعه است. بنابراین معرفی روش‎های اندازه‎گیری دقیق طیف و مشخصات نویز فرکانسی این نوع لیزرها، دارای اهمیت می‎باشد. امروزه لیزرهای با پهنای طیف کم‎تر از 100 کیلوهرتز تجاری شده‎اند. یکی از چالش‎هایی که سازندگان با آن روبه رو بوده‎اند، اندازه‎گیری دقیق پهنای طیف چنین لیزرهایی است. دستگاه‎های تحلیل گر طیف اپتیکی (osa) تجزیه و تحلیل طیف نوری را تا دقت چند ده مگا هرتز ارائه می‎دهند. بنابراین برای اندازه‎گیری پهنای طیف لیزرهای طیف باریک، روش‎های اندازه‎گیری دیگری مانند روش‎های تداخلی مبتنی بر دستگاه‎های الکترونیکی جایگزین می‎شوند. ایده‎ی اصلی این روش‎ها بر مبنای تبدیل نوسانات فاز یا فرکانس نوری لیزر به تغییرات شدت در یک تداخل‎سنج مانند تداخل‎سنج ماخ‎زندر یا مایکلسون است.