پروین اعتصامی از شاعران پرآوازه ی معاصر ادب فارسی که در سرودن اشعار خود به سبک و سیاق پیشینیان رفته و یکی از آخرین حلقه های سلسله ی ادبیات کهن ایران است. او برای بیان افکار و مسائل اخلاقی، اجتماعی و سیاسیِ خود، اغلب اشعار خود را در قالب فابل، داستان و مناظره سروده است؛ همین امر سبب حضور عناصر نمایشی و داستانی در اشعار او شده است. در این پژوهش سعی شده تا جنبه های نمایشی اشعار او از طریق تحلیل عناصر آن مورد بررسی قرار گیرد.