در قراردادهای تیپ تدوین شده از سوی معاونت نظارت راهبردی ریاست جمهوری جهت پروژه های طرح و ساخت که با عنوان قراردادهای طرح و ساخت غیر صنعتی شناخته می شود نظر به اینکه دستگاه قانونگذار بر اساس قراردادهای تیپ fidic با برخی جرح و تعدیلهایی نسبت به ارایه نسخه بومی شده این نوع قرارداد اقدام نموده است بنظر می رسد نسخه ارایه شده با توجه به تفاوتها و ویژگیهای بنیادین اقتصادی و فنی کشور از انطباق کافی برخوردار نبوده و نیازمند برخی اصلاحات در مفاد و یا بصورت حداقلی آگاهی بیشتر کارفرمایان، مشاوران و پیمانکاران با ریسکهای این نوع پیمانها می باشد. از سوی دیگر بدلیل تنوع طرح ها و وجود فناوری های مختلف بکار گرفته شده در پروژه ها، استفاده از ضوابط عمومی یکسان برای تمامی آنها توصیه نمی گردد. به این خاطر دستورالعمل ضوابط پیمانهای طرح و ساخت غیر صنعتی از نوع گروه سوم (غیر لازم الاجرا) ابلاغ گردید ه اند. در این پژوهش ضمن بررسی نقش مدیریت پروژه و انواع قرارداد، با تجزیه و تحلیل موارد فنی و حقوقی حادث در یک قرارداد طرح، تدارک کالا و ساخت تصفیه خانه آب، به موضوع ریسکها و چالشهای قراردادی پروژه از زمان مطالعات فاز صفر تا زمان بهره برداری پرداخته و با توجه به ظرفیتهای قراردادهای مذکور و با عنایت به قوانین جاری کشور با ارایه راهکارهای اصلاحی نسبت به کاهش ریسک پروژه های مشابه اقدام می شود.