هدف: هدف اصلی در این پژوهش مقایسه استرس شغلی و خود کار آمدی شغلی معلمان در نوبت های کاری صبح و عصر بود. روش پژوهش: روش این پژوهش، علی – مقایسه ای بود. جامعه آماری این پزوهش شامل کلیه معلمان مدارس ابتدایی ناحیه (1) شهر بهارستان در سال تحصیلی 94-93 بود. از جامعه فوق تعداد 259 نفر با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند و به ابزارهای استرس شغلی (hse) و خودکارآمدی شغلی (موران وولفولک ،2001 ) پاسخ دادند. یافته های پژوهش: نتایج پژوهش نشان داد بین میزان استرس شغلی و میزان خودکارآمدی ارزیابی شده ( فرم کوتاه و فرم بلند) در معلمان نوبت کاری صبح و بعد از ظهر تفاوت معنا داری(001/0) وجود دارد. با توجه به یافته ها ، مشاهده می شودکه نمرات مولفه های استرس شغلی معلمان شیفت صبح بیشتر از نمرات معلمان شیفت عصر بوده است. این در صورتی است که معلمان شیفت صبح ، مولفه های خودکارآمدی بالاتری برخوردارند.