یکی از مباحث اساسی در حوزه عدالت بازشناسی گستره و نسبت قلمروهای آن با یکدیگر است. از دیگر سو امام علی? به عنوان بزرگ ترین اسوه ی عدالت در میان بشریت شناخته شده و سیره ی گفتاری و رفتاری آن حضرت? گنجینه ی بزرگی برای عدالت پژوهی است. از این رو تحقیق حاضر بر آن است که عرصه های عدالت و نسبت آن ها با یکدیگر را از منظر آن امام عدالت پیشه? باز کاود.در تمامی فصول ابعاد مختلف عدالت با تأمل بر اندیشه های حضرت امیر مومنان علی? مورد بررسی قرار گرفته است؛ از این دیدگاه عدالت اجتماعی یعنی رعایت مساوات و حقوق برابر انسان ها در تعاملات اجتماعی (امور قضایی،توزیع اقتصادی و ...) و عدالت در حوزه ی فردی و ارتباط با خویشتن شامل رعایت حقوق جسم و روح انسان می شود که ضرورت معرفت نفس و عدم اضرار به نفس را به همراه خواهد داشت. عدالت در ساحت طبیعت نیز مربوط به تکالیف انسان نسبت به طبیعت می باشد و مواردی چون سعی و تلاش بر آبادانی زمین، رعایت حقوق حیوانات و ... را در بر می گیرد. عدالت ورزی در همه ی این ابعــاد به هم پیوسته باعثِ سعادت انسان می شود. سعادتی در آخرت که با زندگی شیرین دنیوی نیز قابل جمع است. بنابراین عدالت هم موجب زندگی آسوده، آرام و خاطره بخش دنیوی می شود و هم سعادت جاودان اخــروی را به همراه خواهد داشت.