پژوهش حاضر با انتخاب داستانهایی از متون ادب فارسی اقدام به طراحی وارائه الگو جهت آموزش فلسفه به کودکان نموده است .تحقیق با روش تحلیل محتوی کیفی از نوع تأملی یا فکری به انجام رسیده ودر این جهت سوابق نظری و پژوهشی برنامه فلسفه به کودکان بررسی گردید و با عنایت به دیدگاه صاحب نظران و نویسندگان ادبیات کودک ونوجوان ،بیست داستان ازبین متون ادب فارسی شامل "شاهنامه ،گلستان و بوستان ،الهی نامه و منطق الطیر ،مثنوی ،کشکول " انتخاب گردیدو جهت هر نمونه داستان الگویی بر اساس اهداف ،محتوی ،روش وشیوه ارزشیابی برنامه مذکور طراحی شد ، سپس چگونگی استفاده از اهداف برنامه آموزش فلسفه به کودکان شامل :" استدلال ،کاوشگری ،قضاوت و ارزشیابی ،تفکر ومنش تفکر "در داستانهای مذکور مورد تحلیل قرار گرفت، در این راستا یافته های پژوهش دلالت دارد بر آنکه نقش داستان در برنامه حائز اهمیت است و کودکان از این طریق به تفکر و سوال کردن تشویق می شوندولیکن صاحب نظران در کشورهای مختلف براستفاده از داستانهایی از فرهنگ ملی تأکید دارند و دیگر آنکه با عنایت به دیدگاه اندیشمندان معاصر ،حکماء الهی در این متون با تسلط کامل بر علوم عقلی ونقلی، توامان حکمت نظری وعملی وبه عبارتی هم اندیشه وعمل را ،در داستان وحکایات ،جهت تکامل وتعالی انسان برمبنای خدامحوری بکار گرفته اند. ضمن تحلیل محتوای داستانها محرز گردید، استفاده از آنها درحوزه اهداف فلسفه به کودکان میسر بوده وچه بسا الگوی مطروحه راهگشای ورود همه کودکان جهان به حکت متعالیه اسلام باشد