چکیده: درصحنه روابط بین الملل، دولت ها ابزارهای متفاوتی جهت پیشبرد اهداف و منافع ملی خود به کار می برند که بخشی از این ابزارها مادی و بخشی غیرمادی است. به نحوی که این ابزارها عمدتاً به شکل غیرمستقیم برمنافع مهم دولت های رقیب، اثر گذاشته وباعث تغییررفتار آن ها می شود. دردورانی که توسل به زور در روابط بین الملل کاهش یافته یا حداقل دولت ها احتیاط بیشتری درتمسک به این ابزار دارند، تاثیرگذاری بر حوزه های حساس شکل دیگری یافته است که تحریم نمودی از آن است. تحریم هایی که در سال های اخیر به خاطر مسئله هسته ای ایران، علیه این کشور وضع شد، روابط ایران را با دیگر کشورها تحت تأثیر قرار داده و بدین ترتیب منافع این کشور را متأثر نمود. متعاقب تحریم ها، ایران روابطش را با بسیاری از کشورها بخصوص کشورهای اروپایی از دست داد و بدین ترتیب، روابط رو به رشد ایران با چین به ویژه در حوزه اقتصاد و تجارت شتاب بیشتری یافت. اما با انجام مذاکرات بین ایران و گروه 5+1 و احتمال لغو تحریم ها و بازگشت بازیگرانی اقتصادی که سابقاً در ایران فعال بودند، روابط و همکاری های این کشور با چین تحت تأثیر قرار می گیرد. سوالی که مطرح است این که با کاهش تحریم ها علیه ایران، چشم انداز آینده روابط اقتصادی ایران و چین چگونه است؟ و پاسخ ما به سوال این است که با کاهش تحریم ها علیه ایران، چشم انداز اقتصادی ایران و چین روند نزولی خواهد داشت. واژگان کلیدی: تحریم، ایران، چین، روابط اقتصادی و تجاری.