امروزه وجود و حرکت فلزات سنگین نظیر مس و منگنز در خاک ها و محیط های آبی سبب نگرانی های جدی برای سلامتی انسان در سطح جهانی و منطقه ای شده است. گسترش روز افزون صنایع باعث آلودگی آب به عناصر سنگین می شود. در این تحقیق با هدف حذف یون های مس و منگنز از محلول های آبی به روش جذب سطحی از سه جاذب پودر لاستیک، پودر ضایعات نخل و نانو ذرات گرافن استفاده گردید.میزان 20 میلی-گرمبرلیترازجاذب-هایتهیهشدهشاملسهاندازهخردهلاستیک(125/0-088/0، 250/0-177/0 و 500/0-353/0 میلی-متر)،دواندازهضایعاتنخل(088/0-0 و 250/0-177/میلی متر) ونانوذراتگرافنبه 10 میلی-لیترمحلول،شاملغلظت های 10، 20، 30، 40 و 50 میلی-گرمبرلیترازمس،منگنزومخلوطمس+منگنزاضافهگردید. محلول هابااستفادهازاسیدنیتریکوهیدروکسیدپتاسیمدر 5/5ph=تنظیمشدند،سپسباسرعت 200 دوردردقیقهبهمدت 24 ساعتدردمایاتاقشیکشدند. غلظت نهایی مس و منگنز بعد از سانتریفیوژ و عبور سوسپانسیون از کاغذ صافی توسط دستگاه جذب اتمی قرائت گردید.نتایج نشان داد که از بین جاذب های به کار رفته، گرافن بیشترین کارایی و میزان جذب را دارا می باشد. با افزایش غلظت محلول فلزات مس و منگنز در هر دو سیستم ساده و رقابتی، میزان جذب توسط تمامی جاذب-ها افزایش یافت. بیشترین میزان جذب مس در هر دو سیستم ساده و رقابتی توسط نانوذرات گرافن صورت گرفته است، که به ترتیب برابر با 50/2 و 56/2 میلی گرم بر لیتر می باشد. بعد از نانوذرات گرافن، ضایعات نخل بیشترین میزان جذب را نشان دادند. به طور کلی جذب مس در مقایسه با منگنز به مقدار بیشتری توسط جاذب ها صورت گرفت. ایزوترم های جذب سطحی نیز با داده های حاصل از آزمایشات مطابقت داده شدند که جذب مس و منگنز توسط دو جاذب ضایعات نخل و خرده لاستیک از هر دو معادله لانگمویر و فروندلیچ به خوبی تبعیت می کرد. ایزوترم تمکین با داده های آزمایش برازش خوبی نداشت.