با افزایش بی رویه جمعیت در سال های اخیر، افزایش نیازهای آبی و محدودیت منابع آبهای سطحی و برداشت بی رویه از سفره های آب زیرزمینی باعث به بار آمدن خسارات جبران ناپذیری به محیط زیست و منابع طبیعی کشور در سالهای گذشته شده است. کمبود آب و کاهش کیفی منابع آب از عوامل اصلی آلودگی تدریجی منابع آب زیرزمینی استان خراسان رضوی محسوب می گردد. آبخوان دشت مشهد به عنوان یکی از مهمترین آبخوان ها برای تأمین منابع آبی مورد نیاز در استان خراسان رضوی می باشد. استحصال بی رویه منابع آبی دشت باعث افت متوسط سالانه 77 سانتی متر در سطح ایستابی شده و کیفیت آب منطقه را نیز کاهش داده است. علاوه بر آن ورود فاضلاب های شهری و کودها و سمومی که در کشاورزی مصرف شده و همراه با آب نفوذی به لایه های آبدار می رسد، کیفیت آب های زیرزمینی را به شدت کاهش داده است. آلودگی آبهای زیرزمینی که معمولاً بر اثر مدیریت غلط استحصال آب زیرزمینی رخ می دهد مقدمه ای بر تخریب سایر منابع چه به صورت مستقیم و چه به صورت غیر مستقیم است. این تحقیق با هدف بررسی تغییرات برخی از خصوصیات کیفی آب زیرزمینی با استفاده از روش های زمین آماری و تعیین روند آلودگی آب های زیرزمینی دشت مشهد انجام گرفت. پارامترهای نیترات، سدیم، کلر و هدایت الکتریکی از خصوصیات آب زیرزمینی انتخاب شدند. بنابراین بررسی کیفیت آب زیرزمینی در مطالعات و تحقیقات آب های زیرزمینی از اهمیت زیادی برخوردار است.