امروزه از تصاویر ماهواره ای بزرگ مقیاس و تصاویر اخذ شده با دوربین های عکس برداری هوایی به طور گسترده، برای تهیه اطلاعات مکانی استفاده می شود. به همین دلیل تهیه نقشه و اطلاعات مکانی با سرعت بالاتر و هزینه پایین تر امکان پذیر گردیده است. به طور کلی در سیستم های اطلاعات مکانی، قالب و ساختار داده های مکانی مورد استفاده از دو حالت خارج نیست، دادهها یا از نوع بُرداری و یا از نوع رستر می باشند، امروزه حجم وسیعی از اطلاعات برداری توسط تبدیل عکس های هوایی یا ماهواره ای به قالب بردار، تهیه و تولید می شود. قابلیت های ذاتی و ساختاری این دو قالب باعث شده است که هر کدام در انجام قسمتی از تحلیلها و پردازش های مکانی، نسبت به دیگری ترجیح داده شود به عنوان نمونه، در قالب بُرداری می توان به عوارض مکانی دید شی ءگرایی داشت و عملگرهایی که با اشیا سروکار دارند را به راحتی روی آن ها اعمال کرد. در مقابل آن، انجام برخی از تحلیلها در فضای رستری انعطاف پذیری بالاتری دارند؛ به عنوان مثال بررسی تغییرات، نمایش و تحلیل تغییرات پیوسته در مکان در قالب رستر کارایی بهتری دارد. آنچه در این تحقیق برای اولین بار ارائه خواهد شد ارائه مدلی جامع و کارا جهت کار بر روی اشیا موجود در تصویر به نحوی که بتوان اطلاعات توصیفی عوارض را در قالب جداول رابطه ای شی ءگرا در پایگاه داده مکانی نگهداری و مدیریت کرد، می باشد. این کار با تخصیص کدهای عددی به هر پیکسل که از آن با عنوان «رمزنگاری»، در این پایان نامه نام برده می شود، صورت می گیرد. کدهای عددی که به هر پیکسل اختصاص داده می شود، تعیین کننده ی شی ء مکانی و نوع آن می باشد و همچنین وظیفه ی برقرار کردن ارتباط بین عوارض مکانی و جداول اطلاعات توصیفی آن ها را به عهده دارند. حسن این روش علاوه اینست بر این که نیاز ما را از جابجا شدن در دو فضا برای اعمال عملگرهایی که نیاز به جابجایی بین دو فضای رستر و بردار دارند را مرتفع می سازد، هزینه های تبدیل قالب های داده به یکدیگر و استفاده از دو فناوری در کنار یکدیگر را نیز کاهش می دهد.