نام پژوهشگر: مجتبی شهبازی
مجتبی شهبازی شاهرخ پرویزی
در دو دهه اخیر مدل های با ابعاد اضافه مجددا مورد توجه قرار گرفته اند زیرا مشخص می شود که می توان بعضی از مشکلات مدل استاندارد را به آسانی به واسطه طرح اینگونه مدل ها حل کرد. علاوه بر این، چنین مدل هایی یک دید کلی در اختیار ما می گذارند. یکی از این مدل ها، مدل جهان-غشایی رندال-ساندرام است که مسئله سلسله مراتب را حل می کند اگرچه حد نیوتونی گرانش را بدست نمی دهد. نسخه دوم این مدل با توجه به اینکه حد نیوتونی گرانش را باز تولید می کند می تواند به عنوان ارائه دهنده یک دید کلی از دنیای اطراف ما بکار گرفته شود اگرچه مسئله سلسله مراتب را حل نمی کند. یکی از مشکلات نسخه دوم مدل رندال-ساندرام در جایگزیدگی تمام میدان های مدل استاندارد بر روی غشا است. جایگزیدگی تمام میدان ها توسط مدل مشابه دیگری به نام مدل آر-متریک برطرف می شود و علاوه بر این، مدل آر-متریک دارای ویژگی های دیگری مانند نداشتن ثابت کیهان شناسی 5 بعدی و وجود یک محدوده جرمی برای میدان های اسکالر بر روی غشا است. در این رساله حد نیوتونی گرانشی مدل آر-متریک مورد بررسی قرار می گیرد.