هدف این پژوهش، بررسی تأثیر آموزش مبتنی بر مسائل باز-پاسخ بر توانایی حل مساله ی دانش آموزان دختر پایه هفتم دوره ی اول متوسطه است. این پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه می باشد. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه دانش آموزان دختر پایه هفتم دوره اول متوسطه شهر باغبادران در سال تحصیلی 93-92 می باشد. حجم نمونه متشکل از 62 نفر دانش آموز دختر پایه هفتم دوره اول متوسطه است که 32 نفر آن ها گروه آزمایش و 30 نفر گروه گواه بوده است و با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. برای تجزیه وتحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی)میانگین، انحراف معیار( و آزمون های استنباطی نظیر آزمون t مستقل، t برای گروه های وابسته، یومن ویتنی و علامت زوج نمونه استفاده گردید. نتایج به دست آمده از آزمون های t نشان داد که توانایی حل مساله دانش آموزان گروه آزمایش نسبت به گروه گواه بیشتر است.