چکیده فولادهای کربن جزئی نیکل - کروم دار عمدتا در تجهیزات با ضخامت زیاد که به ترکیب همزمان استحکام و انعطاف پذیری نیازمند هستند مانند چرخ دنده ها، میل لنگ ها و شفت های سنگین در هواپیماها و کامیون ها مورد استفاده قرار می گیرند. برای دستیابی به خواص مکانیکی بهینه از عملیات حرارتی بین بحرانی به عنوان یکی از روش های عملیات حرارتی خاص برای فولادهایی با ساختار اولیه فریت – پرلیت استفاده می شود. در اثر این عملیات به ریزساختار دوفازی فریت – مارتنزیت می رسیم. در این پروژه ، تاثیر عملیات حرارتی بین بحرانی بر روی فولاد ni8cr18 din انجام گرفته است. برای انجام عملیات حرارتی از دماهای بین بحرانی 750 ، 770 و c° 790 استفاده شد. پارامترهای عملیات حرارتی متغیر مانند دمای بین بحرانی، زمان نگه داری در دمای ثابت در ناحیه دوفازی و عملیات حرارتی تمپر کردن بر روی نمونه ها انجام گرفت. سیکل های عملیات حرارتی بین بحرانی در سه محیط کوئنچ روغن داغ ، آب و محلول آب نمک 10 درصد انجام گرفتند و با هم مقایسه شدند. بررسی سطوح شکست حاصل از نمونه های ضربه و کشش انجام گرفته است که وجود دیمپل های عمیق و بزرگ در سیکل های با شکست نرم را نسبت به نمونه های با شکست ترد نشان می دهد. نتایج ریزساختاری نمونه های آزمون دیلاتومتری که در نرخ های مختلف تبرید، دماهای مختلف و مدت زمان نگه داری در ناحیه بین بحرانی مورد آزمایش قرار گرفتند نیز بررسی شدند. نتایج تحقیق ترکیب مناسب استحکام، انعطاف پذیری و انرژی ضربه با استفاده از عملیات حرارتی بین بحرانی که تمپر شده است را نشان می دهند.