در سالهای اخیر bctiv گسترش زیادی در مناطق مختلف ایران داشته است. لذا به منظور تعیین مقاومت ارقام چغندرقند به bctiv مطالعه ای در قالب طرح آماری کاملا تصادفی روی 11 رقم چغندرقند انجام شد. 15 گیاه از هر رقم کشت داده شد. برای مایه زنی گیاهان از همسانه عفونت زای bctiv به روش مایه زنی با آگروباکتریوم (agroinoculation) استفاده شد. . شدت علائم بیماری در 5 درجه شامل صفر (فقدان علائم)، 1 (علائم خیلی خفیف)، 2 (علائم خفیف)، 3 (علائم شدید) و 4 (علائم خیلی شدید) یادداشت شد. در این مطالعه، برهمکنش دو ویروس در سه رقم چغندرقند شامل brigita, dorothea و 7233 مورد بررسی قرار گرفت. آنالیز داده های حاصل از آزمون real time pcr مشخص نمود که در آلودگی های انفرادی در هر سه رقم، غلظت bsctv-ir بیشتر از bctiv می باشد