این پژوهش با هدف شناخت و توصیف رابطه بین هوش معنوی با اخلاق ورزشی ورزشکاران رشته های انفرادی شهر یزد انجام شده است. روش تحقیق با توجه به موضوع آن توصیفی و از نوع همبستگی می-باشد که به لحاظ هدف کاربردی به شمار می آید. جامعه آماری این پژوهش کلیه ورزشکاران سازمان یافته تمامی رشته های انفرادی شهر یزد در سال(1393) می باشند؛ که تعداد آن ها حدود 43258 نفر بود. که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی و فرمول کوکران تعداد 381 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از دو پرسشنامه ی هوش معنوی و اخلاق ورزشی استفاده گردیده است. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از همبستگی پیرسون و اسپیرمن و رگرسیون به روش گام به گام در سطح اطمینان 95% به کار گرفته شد. نتایج نشان داد که بین هوش معنوی با اخلاق ورزشی ورزشکاران رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد، بین تفکر انتقادی موجودی و اخلاق ورزشی ورزشکاران رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد، بین تولید معنی شخصی و اخلاق ورزشی ورزشکاران رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد، بین آگاهی و اخلاق ورزشی ورزشکاران رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد، بین توسعه حالت آگاهی و اخلاق ورزشی ورزشکاران رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد و همچنین مولفه های هوش معنوی(تفکر انتقادی موجودی، تولید معنی شخصی، توسعه حالت آگاهی) می توانند اخلاق ورزشی ورزشکاران را پیش بینی کنند. با توجه به نتایج به دست آمده پیشنهاد می گردد مربیان و سرپرستان تیم ها و ورزشکاران، هوش معنوی را به عنوان عاملی تأثیرگذار بر آشناسازی فرد با هنجارها، ارزش ها، عقاید و نحوه ی رفتار توجه گردد تا بدینوسیله شاهد افزایش هرچه بیشتر اخلاق ورزشی و ابعاد آن در محیط های ورزشی باشیم.