این پژوهش ایزدان آتش در دو دین هندی و ایرانی بررسی کرده و با مقایسه خویشکاری های این مجموعه ایزدان، ایزد اولیه هندوایرانی را که این دو ملت پیش از جدایی در دوران هدوایرانی نیایش می کردند، بازسازی می کند. ایزد آتش در دوران هندی اگنی است که با استناد به متون ودایی مورد بررسی قرار گرفت. در دوره ایرانی نیز اردیبهشت امشاسپند موکل بر آتش بوده و گروهی از ایزدان شامل آذر ایزد، بهرام، سروش، نریوسنگ و رپیثوین، همکار او شمرده می شدند. بررسی یکایک این ایزدان بر اساس متون گاهان، یشت ها، یسنا، و متون دوره میانه، انجام گرفت. در بخش پایانی این پژوهش، با نتیجه گیری از این اطلاعات، ایزد هندوایرانی، بازسازی شد.