این پژوهش به منظور بررسی عوامل موثر در مشارکت دانشجویان در رفتارهای نوع دوستانه انجام شد. این مطالعه بر روی 120 نفر ازدانشجویان دختر و پسر مرکزعلمی- کاربردی هلال احمراهواز که درسال تحصیلی 93-92 مشغول به تحصیل بودند،که به روش تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند، انجام شد ابزار اندازه گیری شامل یک پرسشنامه اولیه (سن، جنس، حداقل ده معیارمشخص خود را برای عوامل مشارکت در خدمات نوع دوستانه) و پرسشنامه مقدماتی 30 ماده ای جهت تعیین اعتبارصوری بود.) روش این تحقیق از نوع علی- مقایسه ای است. برای مشخص شدن عوامل اصلی موثر بر رفتار نوع دوستانه از روش تحلیل عاملی استفاده شد. برای مشخص شدن تفاوت بین نظرات دانشجویان پسر و دختر در مورد عوامل موثر بر نوع دوستی آزمون manova انجام شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین دانشجویان دختروپسرازلحاظ ملاکهای مشارکت (عامل حس درونی وهمدلی، عامل پاداش و عامل الگو پذیری) در نوع دوستی تفاوت معناداری وجوددارد. در واقع بین نظرات دانشجویان دختر و پسر در مورد عوامل موثر بر نوع دوستی اختلاف نظر وجود دارد. که این اختلاف در عوامل اول و سوم (حس درونی و همدلی و عامل الگوپذیری) مشاهده شد؛ ولی در عامل پاداش اختلافی بین این دو گروه مشاهده نشد.