کمبود آب در ایران یکی از عوامل محدود کننده توسعه پایدار کشور در آینده به شمار می آید. از عوامل موثر بر این کمبود، مدیریت و فرهنگ استفاده از آب در بخش های مختلف اقتصادی، از جمله مهم ترین بخش یعنی کشاورزی می باشد. در بخش کشاورزی، آب از اهمیت ویژه ای برخوردار است و در حال حاضر حدود 92 درصد از آب استحصال شده در کشور در سال، به مصرف بخش کشاورزی می رسد که قیمت و بازدهی تولید آن در مقایسه با میانگین بین المللی بسیار ناچیز بوده و این در حالی است که کمبود آب اصلی ترین عامل محدودکننده تولید محصولات کشاورزی به شمار می آید. بنابراین، ضرورت توجه به آب به عنوان یک کالای اقتصادی و مدیریت مصرف آن با توجه به آثار سوء زیست محیطی و اقتصادی ناشی از کمبود آب، لزوم توجه به مدیریت منابع آبی در بخش کشاورزی را ایجاب می کند. از مهم ترین ابزار مدیریت منابع آب و تخصیص بهینه آن در بخش کشاورزی، قیمت گذاری آب است، که می تواند از مصرف بی رویه و نامحدود این مایع حیاتی جلوگیری نماید.