نام پژوهشگر: حسین قمی
حسین قمی قاسمعلی بازایی
امروزه سازمان های کشور به مانند سایر سازمان های جهان ناگزیرند تا با دیگر سازمان ها در داخل و خارج از کشور به رقابت بپردازند تا بتوانند در محیط کسب و کار باقی بمانند. لذا باید دست کم در یک زمینه برتر از رقبای خود باشند. به عبارت دیگر آنها چاره ای ندارند جز اینکه نوآور باشند. تحقیق حاضر به بررسی رابطه بین مدیریت دانش و نوآوری در مدیریت منابع انسانی شرکت ملی گاز می پردازد. امروزه مبحث نوآوری بخصوص در شرکت های دولتی اهمیت فزاینده ای یافته و با توجه به اینکه مدیریت دانش می تواند عامل مهمی در نوآوری باشد، این فرضیه شکل گرفت که بین مدیریت دانش و نوآوری در مدیریت منابع انسانی شرکت ملی گاز رابطه معناداری وجود دارد. برای بررسی این رابطه از مدل مفهومی داروش (2005) استفاده شد. تحقیق حاضر کاربردی بوده و با هدف تعیین ارتباط بین کسب، انتشار و پاسخگویی به دانش با نوآوری در مدیریت منابع انسانی شرکت ملی گاز انجام شده است.