اغلب این تصور وجود دارد که کاربرد جداسازی محدود به سازه های کوتاه مرتبه و متوسط است. این دیدگاه با آنچه که در عمل وجود دارد، کاملا در تعارض می باشد. برای حفظ کارآیی جداسازی در سازه های بلند ، زمان تناوب سیستم جداساز بیش از 4 ثانیه درنظر گرفته می شود. طبیعتا چنین سازه ای در برابر زلزله های پریود بلند آسیب پذیر خواهد بود. زلزله های پریود بلند به دو دسته کلی حرکات پریود بلند دور از منبع و حرکات پریود بلند نزدیک گسل تقسیم می شوند. در مورد نخست، شتاب نگاشت های ثبت شده موجود بسیار محدود و در بیشتر موارد شامل حرکاتی متوسط هستند. بنابراین برای تعیین بحرانی ترین ورودی استفاده از روش تحریک بحرانی مورد توجه قرار گرفته است. در این پایان نامه عملکرد لرزه ای سه مدل قاب برشی 8، 14 و 20 طبقه جداسازی شده، توسط دو نوع جداساز سربی-لاستیکی و آونگ اصطکاکی، تحت اثر زلزله های پریود بلند مورد مطالعه قرار گرفته است. علاوه بر این، اثر میراگرهای ویسکوز الحاقی همراه با جداساز سربی-لاستیکی بر عملکرد سیستم جداسازی نیز بررسی شده است.همچنین، نشان داده شده که تحریک بحرانی تعیین شده بر مبنای تابع هدف جابه جایی می تواند به نحو مناسبی تخمینی از بحرانی ترین پاسخ در سازه به دست دهد.