هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین امیدواری و شادکامی با رضایت شغلی معلمان ابتدایی شهر ایلام می باشد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بوده و جامعه آماری پژوهش را کلیه معلمان مدارس ابتدایی شهر ایلام در سال تحصیلی 93/92 تشکیل می دهد. نمونه آماری شامل 240 نفر (80 مرد و 160 زن ) به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده اند. ابزار مورد استفاده، پرسشنامه های: امیدواری اشنایدر، شادکامی آکسفورد آرجیل و لو، رضایت شغلی بریفیلد و روث و اطلاعات جمعیت شناختی معلمان شامل: سنوات خدمت، مدرک تحصیلی و جنسیت می باشد. پایایی پرسشنامه ها به روش کرونباخ ، به ترتیب 72/0 ، 95/0 و 83/0 محاسبه گردید. با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون، ضریب همبستگی کندال تائو بی و آزمون تی مستقل داده های پژوهش مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که بین امیدواری و رضایت شغلی معلمان، و بین شادکامی و رضایت شغلی معلمان رابطه مثبت و معنی داری بدست آمده است. همچنین یافته های دیگر پژوهش نشان داد، بین مولفه های جمعیت شناختی (سنوات خدمت، مدرک تحصیلی و جنسیت) با رضایت شغلی معلمان به ترتیب: بین سنوات خدمت و رضایت شغلی معلمان و بین مدرک تحصیلی با رضایت شغلی معلمان رابطه معنی داری وجود ندارد. و بین جنسیت و رضایت شغلی معلمان رابطه معنی داری بدست آمده است. ، بنابراین امیدواری و شادکامی موجب احساس مثبت معلمان در مدارس و در نتیجه رفتار مثبت متناسب با شغل می شود، لذا پرداختن به بحث رضایت شغلی در آموزش و پرورش یک مسأله ضروری می باشد.