در دنیای امروز که دنیای ارتباطات است، ترجمه از اهمیت ویژه ای برخوردار است. ترجمه دارای انواع و اشکال متفاوتی است. یکی از مهم ترین انواع ترجمه، ترجمه شفاهی است که خود به انواع مختلفی از جمله ترجمه شفاهی همزمان، ترجمه شفاهی پیاپی، ترجمه دیداری و ... تقسیم می شود. ترجمه شفاهی همزمان یکی از مهم ترین، تخصصی ترین و دشوارترین انواع ترجمه است که در همایش ها، سخنرانی ها و برنامه های رسانه ای از آن استفاده می-شود. این نوع از ترجمه به دلیل ویژگی ها و شرایط خاص انجام آن دارای پیچیدگی های فراوانی است که باعث شده آموزش آن نیز با دیگر اقسام ترجمه متفاوت باشد. اما تجربه شخصی پژوهش گر نشان می دهد متاسفانه به دلایل متعدد (از جمله نبود فارغ التحصیلان کافی در این رشته، نوپا بودن رشته ترجمه در ایران، استفاده از افراد غیرمتخصص و فارغ التحصیلان رشته های دیگر و ...) آنچه در کلاس ها و دوره های تربیت مترجم شفاهی رخ می دهد معمولا ارتباط چندانی با مبانی اصلی این کار ندارد و بیشتر شبیه کلاس های آزمایشگاه زبان، ترجمه فیلم و نوار و یا ترجمه چندرسانه ای است. هدف اصلی تحقیق حاضر بررسی تأثیر استفاده از فنون ویژه تربیت مترجم شفاهی (سایه-گویی، بداهه گویی، بازگویی، تقسیم قوای ذهنی، تقویت حافظه، پیش بینی، ترجمه دیداری و ...) بر کیفیت عملکرد ترجمه آموزان در ترجمه همزمان است. در کنار این مسئله، رابطه احتمالی بین میزان پیشرفت سطح ترجمه همزمان فرد با هوش چندگانه و نیز رابطه آن با تیپ شخصیتی (درون گرایی/برون گرایی) به عنوان دو مسئله جانبی در این پژوهش مورد توجه قرار گرفته است.