عقد ازدواج از مهم ترین عقودی است که در اسلام به آن توجه داده شده است.به نحوی که برخی از آن تحت عنوان عبادات یاد می کنند. این کانون مقدس دارای ابعاد مالی هم چون مهریه و نفقه است. با این که این ابعاد فی حد ذاته جنبه مالی دارند و به تبع آن طرح دعوی برای مطالبه آن دعوی مالی تلقی می شوند. ولی با توجه به سایر احکام هم چون رکن نبودن قید مهر در نکاح دائم، شرط نبودن علم تفصیلی به مقدار مهریه، عدم ضرورت تعادل ارزش در مهریه ... و هم چنین قانونی بودن حکم نفقه،می توان گفت این ابعاد مالی اگر چه در برخی موضوعات هم چون اهلیت دارای اثر مهمی هستند ولی ماهیت عقد نکاح را از عقد غیر معاوضی به عقد معاوضی تبدیل نمی کنند.