انرژی هسته ای از جمله انرژیهای پاک محسوب می شود. امروزه استفاده از انرژی هسته ای به عنوان یکی از ضروری ترین مسائل زندگی بشریت به حساب می آید. در یک تقسیم بندی کلی، کاربرد های انرژی هسته ای در دو بخش نظامی و غیر نظامی با اهداف صلح جویانه قرار می گیرد. در خصوص کاربردهای انرژی هسته ای در بخش نظامی سوال اساسی این است که مبانی ساخت و استفاده از سلاح هسته ای کدامند؟ این تحقیق در صدد است به این سوال اساسی پاسخ دهد. برای این کار نظریات فقها در این خصوص بررسی شده و آیات و روایات و سیره معصومین (ع) مورد دقت نظر قرار گرفته است. نتایج حاصل از این تحقیق در فصل دوم و سوم نشان می دهد که حکم اولی ساخت سلاح هسته ای با استناد به اصل عملی برائت، جواز یا اباحه می باشد. حکم ثانوی آن نیز به واسطه پذیرش پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای (npt ) عدم جواز و حرمت است. درباره حکم فقهی کاربرد سلاح های هسته ای هم باید گفت ادله ای مانند حرمت نسل کشی، اصل منع تعدی، سیره نظامی پیامبر اکرم(ص)، قاعده لاضرر، قاعده وزر و قاعده اثم بر حرمت استفاده از سلاح های هسته ای در جنگ دلالت می کنند.