نام پژوهشگر: هادی حنیفنیا
هادی حنیف نیا منصور انصاری
بعد از رحلت امام خمینی (ره )و خروج کشور از جنگ تحمیلی، گروه ها و گفتمان های سیاسی انقلابی بر مبنای دو گرایش اصلاح طلب و اصول گرا به منازعه سیاسی با یکدیگر پرداختند و هر کدام از آنها تلاش می کردند تا بر اساس اندیشه سیاسی امام خمینی(ره) کنش سیاسی خویش را موجه و مشروع جلوه داده و بر تعبیر و تفسیر خویش از جمهوریت و اسلامیت تاکید کنند . اکنون باافزایش چالش ها و منازعات سیاسی به نظر می رسد که مطالعه چنین گفتمان هایی بر اساس اندیشه امام خمینی (ره) به ضرورتی حیاتی تبدیل شده است. از این رو در این پایان نامه تلاش ما این است تا با حفظ نظرات امام خمینی به عنوان معمار و مبدع گفتمان مسلط جمهوری اسلامی، به بررسی مولفه های جریان اصلاح طلبی در ایران(در عصر سید محمد خاتمی) پس از انقلاب اسلامی و به خصوص دهه هفتاد به بعد بپردازیم و با تجزیه و تحلیل شاخص ها و خواست های این جریان، به نسبت سنجی این مقوله ها با اندیشه ها و سیره عملی امام خمینی (ره) بپردازیم و نشان دهیم که تا چه حد گفتمان اصلاحات در جمهوری اسلامی، برگرفته از اندیشه های امام خمینی(ره) می باشد؟اهمیت این امر زمانی بیشتر می شود که بدانیم ظهور و حضور امام خمینی در تاریخ این سرزمین به عنوان سرمایه ای ماندگار است که نسل بعدی باید از آن به عنوان تجربه بهره مند گردند.لذا تحقیق حاضربه لحاظ نظری ما را با مولفه ها و شاخص های اصلاح طلبی و جریان اصلاحات در ایران دهه 70 و 80 و نیز مولفه های اصلاح طلبی در اندیشه های سیاسی امام خمینی (ره) آشنا می سازد و به لحاظ عملی نیز ما را در بازشناسی مولفه های جریان اصلاحات واقعی مد نظر امام خمینی (ره) یاری می نماید.